مقدمه: آنچه در ادامه می آید نظرات حاضرین شرکت کننده در جلسه است. ما نظری در مورد درستی و نادرستی آنها نداریم. نظراتی را آورده ایم که در جلسه مخالف نداشته ‎اند. نام ارائه کننده نظر را نیاورده ایم. انتظارمان این است که با آوردن این نظرات شما هم اظهار نظر نموده باعث روشنی قسمت ‎های ناروشن کشاورزی پسته بشوید. از شما تقاضای مساعدت داریم.

معرفی و کنترل پسیل معمولی پسته

پسیل معمولی پسته مهمترین آفت پسته است که باغداران به آن شیره خشک می گویند، زیرا عسلک دفع شده از انتهای بدن پوره های این آفت در مقابل هوا خشک شده و به دانه های شکر مانندی تبدیل می شود. این آفت زمستان را به صورت حشره کامل سپری کرده و بلافاصله پس از متورم شدن و باز شدن جوانه های درختان پسته در اول بهار شروع به فعالیت می کند و تا زمان ریزش برگ ها در پاییز روی درختان پسته حضور دارد.

پسیل پسته دارای دو فرم زمستان گذران و تابستان گذران می باشد. افراد فرم زمستان گذران به طور عمومی دارای بدن تیره تر با نقاط و لکه های قهوه ای رنگ می باشند، اما افراد تابستان گذران به رنگ روشن بوده و از نظر اندازه کوچکتر هستند. حشرات کامل زمستان گذران دارای قدرت تخم ریزی و توان پرواز بیشتری بوده و در نتیجه آلودگی گسترده تر و زیادتری را ایجاد می کنند.

تخم های پسیل بیضی شکل بوده در ابتدا سفید رنگ و به تدریج زرد رنگ می شوند. پسیل پسته دارای 5 سن پورگی می باشد. پوره های پسیل به رنگ زرد مایل به نارنجی هستند اما در پوره های سن آخر انتهای بدن و جوانه های بال سیاه رنگ می باشد.

تخم های پسیل بسته به شرایط دمایی 3 تا 10 روز بعد از تخمریزی باز می شوند و طول دوره پورگی پسیل پسته با توجه به دمای محیط متفاوت است. به طوری که در شرایطی که دمای محیط 15 درجه سانتی گراد باشد، طول دوره یک نسل پسیل از تخم تا ظهور حشرات کامل، حدود 54 روز طول می کشد. در حالی که اگر دمای محیط 30 درجه سانتی گراد باشد این دوره 15 روز می باشد. پسیل پسته 5 تا 7 نسل را در سال ایجاد می کند.

گیاه پسته در مرحله ای که میوه ها شروع به مغز بستن می کنند (خرداد ماه) تا زمان کامل شدن رشد مغز (اواخر مرداد و اوایل شهریور) نسبت به خسارت پسیل حساس می باشند. در اثر تغذیه پوره ها و حشرات کامل پسیل از شیره گیاهی، وزن مغز کاهش، درصد پوکی افزایش و میزان خندانی هم کاهش می یابد. گیاه آفت زده ضعیف شده و گاهی لکه های قهوه ای سوخته روی برگ ها دیده می شود. از دیگر خسارت های این آفت ریزش برگ و جوانه های میوه دهنده سال بعد می باشد.

عوامل موثر بر طغیان پسیل:

1. جمعیت اولیه و تلفات زمستانی که برای کاهش جمعیت زمستانه، شخم زمستانه موثر است.

2. رقم میزبان از دو نظر حساسیت به خسارت آفت و جلب کنندگی آفت مهم است(رقم اوحدی مقاوم تر و رقم احمدآقایی حساس تر است).

3. یکدست نبودن باغ ها از نظر رقم

4. مدیریت باغ: باغ های با رسیدگی، کوددهی مناسب و آبیاری منظم و کافی خسارت کمتری می بینند.

5. دمای محیط مهم ترین عامل امنیتی موثر بر جمعیت آفت است( دمای 5/32-5/27) مناسب ترین دما برای رشد این حشره است.

6. کاهش جمعیت دشمنان طبیعی و اهمیت ندادن به حمایت از آن ها

7. وسواس و ترس کشاورزان از طغیان و سم پاشی های مکرر

8. افزایش باغ های رها شده و با مدیریت نامناسب

9. عدم اطلاع از مرحله حساس آفت به سموم

10. عدم رعایت اصول اولیه در سم پاشی ها( زمان سم پاشی، نوع ترکیب و نحوه ی سم پاشی)

11. توانایی زیاد آفت در سازگاری و تحمل نسبت به سموم و مواد شیمیایی

12. کاربرد بی رویه سموم خطرناک و با طیف وسیع و عدم وجود قوانین بازدارنده

 بعضی روش ها که در کنترل بهتر آفت به وسیله کشاورزان می تواند در نظر گرفته شود:

1. خودداری از سم پاشی زودهنگام در اول فصل

2. سم پاشی در زمانی که جمعیت به سطح زیان اقتصادی برسد

3. رعایت تناوب

4. قسمت هایی را بدون سم پاشی بگذاریم

5. در صورت آلودگی حاشیه باغ و آلودگی لکه ای فقط قسمت های آلوده سمپاشی شود

6.شخم زمستانه

7. تغذیه مناسب

8.سم پاشی در زمان مناسب

9. عدم افزایش یا کاهش خودسرانه دوز سموم

10. عدم اختلاط غیرمجاز سموم

11. انتخاب ادوات مناسب و بازرسی و تعمیر آن ها و رعایت اصول سم پاشی

مبارزه شیمیایی با استفاده از سموم زیر و با نظر کارشناسان صلاحیت دار

1. سیوانتو cc 750 در هزار

2. روی آگرو (ماترین) 5/1-1 در هزار

3. آکتامیا و مموری

4. آکتارا (تیامتوکسام)

5. انویدور (اسپيرو ديكلوفن)

6. بیسکایا (تیاکلوپرید)

7. فوجی مایت (فن پیروکسی میت)

8. کاسکید (فلوفنوکسورون)

9. کالیپسو (تیاکلوپرید)

10. کنسالت (هگزافلومورون)

11. کنفیدور (ایمیداکلوپرید)  

12. موسپیلان (استامی پرید)

13. موونتو (اسپيرو تترامات)