رفسنجان- ایرنا- مدیر بخش گیاه پزشکی موسسه تحقیقات پسته کشور گفت: گموز یا شیره سیاه یکی از مهمترین بیماری ها در بین درختان پسته است که عامل اصلی پدیدآورنده این بیماری در درختان پسته قارچ –فیتوفترا- است
سید یحیی امامی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: این قارچ ها باعث تولید تخم های زئوسپور یا اسپورهایی می شود که هنگام آبیاری درختان این تخم ها انتشار و رشد یافته و بیماری گموز شیوع پیدا می کند.
وی تصریح کرد: این بیماری از ناحیه پوست و ریشه وارد آوندهای درخت شده و مانع رسیدن آب و غذا به برگ ها و میوه می شود و در نتیجه در دو تا چهار سال باعث خشکشدن درخت می شود.
امامی، با اشاره به اینکه این بیماری در سال 46 از سوی محققان شناسایی شد، ادامه داد: محققان دریافتند که در باغ های آلوده به این بیماری، سالانه بیش از 11 درصد خسارت ایجاد می شود که هم اکنون به 20 و حتی 25 در صد هم رسیده است.
وی خاطرنشان کرد: این خسارت شامل ریز و زرد شدن برگ ها و کاهش رشد درختان می شود.
مدیر بخش گیاه پزشکی موسسه تحقیقات پسته کشور، با بیان اینکه درختان در تابستان به آب بیشتری نیاز دارند، گفت: این بیماری در ماه تیر و فصل تابستان به شکل سبز خشکی در درختان بروز می کند بطوری که آوندهای درختان به دلیل ابتلا به بیماری گموز قدرت آبرسانی و موادغذایی به نقاط درخت را ندارند و درختان به مرور زمان به سمت خشکی پیش می روند.
امامی، با بیان اینکه درخت و آب از مهم ترین راههای انتقال این بیماری به شمار می رود، تصریح کرد: ریشه درختان پسته و طوقه درخت، محل هایی است که قارچ می تواند وارد درخت شود.
وی افزود: ایجاد تشتک در اطراف درخت بیماری که از راه طوقه مبتلا شده است می تواند در روند بهبود درخت کمک کند.
امامی، ادامه داد: کشاورزان در این روش دور تا دور درخت را به صورت خاکریز و پشته ایجاد می کنند که در این روش آبیاری در بیرون از تشتک (غیرمستقیم) به ریشه صورت می گیرد تا انتقال و شیوع بیماری از راه طوقه درخت کاهش یابد.
وی افزود: یکی دیگر از روش های درمان بیماری گموز که از راه طوقه مبتلا شده اند تراشیدن بافت آلوده بوسیله تبر یا چاقو است و در ادامه نیز باید محل تراش را با محلول ˈبردو bordo ˈ ضدعفونی کرد.
مدیربخش گیاه پزشکی موسسه تحقیقات پسته کشور بیان کرد: در به کاربردن این روش هر دوماه این درمان تکرار شود.
امامی خاطرنشان کرد: اخیرا روش های زراعی جدید بکار گرفته می شود به نحوی که توصیه می شود در احداث باغات کشاورزان نهال ها و درختان را بر روی پشته ها بکارند تا طوقه درخت خیس نشود و بیماری به درخت سرایت نکند.
وی افزود: همچنین کشاورزان می توانند در کاشتن نهال پسته از نهال های پسته رقم بادامی ریز زرندی استفاده کنند که نسبت به سایر ارقام به بیماری گموز مقاوم ترند.
مدیر بخش گیاه پزشکی موسسه تحقیقات پسته کشور گفت: کشاورزان رفسنجان برای مبارزه با این بیماری از روش سم پاشی محلول قارچ کش آلیت استفاده می کنند.
امامی، افزود: در این روش کشاورزان با مشخص کردن قسمت های آلوده باغ دو لیتر محلول آلیت را در هزار لیتر آب حل کرده و به قسمت های آلوده می پاشند که این امر با توجه به میزان آلودگی در 2 تا 3 بار لازم است در قسمت های آلوده تکرار شود (هر دو هفته یک نوبت) اولین محلول پاشی از اردیبهشت می تواند آغاز شود تا نتیجه مثبت به دست آید.
وی گفت: آبیاری اضافی شدت بیماری گموز را افزایش می دهد که بهترین دور آبیاری درختان پسته بستگی به نوع خاک دارد و باید هر 35 روز تا 55 روز یکبار صورت گیرد.